अधीर मन झाले ... मधुर घन आले ... धुक्यातुनी ,नभातले, सख्या प्रिया सरीतुनी सुरेल धुंद स्वर हे आले ... ll मी अशा रंगाची, मोतिया अंगाची ..केवड्या गंधाची, बहरले ना … उमगले रानाला, देठाला पानाला .. माझ्या सरदाराला समजले ना … आला रे .... काळजा घाला रे .. झेलला भाला रे, गगन भरी झाले रे अधीर मन झाले ... मधुर घन आले सोसला वारा मी, झेलल्या धारा मी .. प्यायला पारा मी, बहकले ना … गावच्या पोरांनी, रानाच्या मोरांनी .. शिवारी साऱ्यांनी, पाहिले ना … उठली रे, हूल ही उठली रे .. चालरीत सुटली रे, निलाजरी झाली रे अधीर मन झाले मधुर घन आले ...धुक्यातुनी नभातले, सख्या प्रिया सरीतुनी सुरेल धुंद स्वर हे आले
కవిత్వం-మేలుకొలుపు అలుపు సొలుపు లేదు నీకు కలుపు సలపగా గెలుపు మలుపు తిరిగితేనే కలుపు గెలుపుగా మౌనవలపు వీడితేనే పరుపు ప్రేమగా ప్రేమ తలపు విరహంబున సలుపు గెలుపుగా బలుపు చెరుపు యవ్వనంబున తెలుపు నిజములుగా తూరుపు సూర్యునకిదేనో మేలుకొలుపుగా...మేలుకొలుపు...
Comments
Post a Comment